حضرت آیت‌الله محمد تقى بهجت در اواخر سال 1334 هـ ق، در شهر مذهبی فومن واقع در استان گیلان، چشم به جهان گشود.
شانزده ماه از عمرش نگذشته بود که مادرش به سرای باقی شتافت و از اوان کودکی طعم تلخ یتیمی را چشید.
تحصیلات ابتدایى حوزه را در مکتب‌خانه فومن به پایان رساند.
سال 1348 هـ ق،براى تکمیل دروس حوزوى عازم(عراق) شد.
حدود چهار سال در کربلای معلى اقامت گزید و از فیوضات سید الشهدا(ع) استفاده می کند.
در سال 1352 هـ ق براى ادامه تحصیل به«نجف اشرف» رهسپار شد و در محضر آیات عظام همچون حاج شیخ مرتضى طالقانى(ره) آقا ضیای عراقى و میرزاى نایینى(ره)، کسب فیض نمود.
بعد از آن وارد حوزه درسى آیت الله حاج شیخ محمد حسین غروى اصفهانى شد.
افزون بر این ایشان از محضر آیات عظام حاج سید ابوالحسن اصفهانى و حاج شیخ محمد کاظم شیرازى(ره)، و آیت الله سید حسین بادکوبهاى(ره) استفاده نمود.
حضرت آیت الله بهجت پس از ورود به قم، خدمت آیات عظام کوه کمرهاى و حضرت آیت الله بروجردی حضور یافت و در بین شاگردان درخشید.
پس از فوت آیت الله اراكی جامعه مدرسین نام ایشان را به عنوان مرجع تقلید در لیست هفت نفری مراجع اعلم جهان اسلام منتشر کرد.
خشوع و فروتنی آیت الله در حدی بود که ایشان خود را با نام العبد محمد تقی بهجت معرفی می کرد.
محمد تقی بهجت فومنی در 27 اردیبهشت 1388 دعوت محبوبش را لبیک گفت.
پیکر مطهر عبد صالح خدا یار دیرینه ولایت در جوار حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.
************************************
پدر آيت الله بهجت در سن 16-17 سالگي بر اثر بيماري وبا در بستر بيماري مي افتد و حالش بد مي شود به گونه اي كه اميد زنده ماندن او از بين مي رود.
وي مي گفت: در آن حال ناگهان صدايي شنيدم كه گفت: با ايشان كاري نداشته باشيد، زيرا ايشان پدر محمد تقي است.
بعد از مدتي پدر آقاي بهجت حالش رو به بهبودي مي رود و بالاخره كاملاً شفا مي يابد.
چند سال پس از اين ماجرا تصميم به ازدواج مي گيرد و سخني را كه در حال بيماري به او گفته شده بود كاملاً از ياد مي برد.
بعد از ازدواج هنگامي كه خداوند چهارمين فرزند را به او عنايت مي كند به ياد آن سخن كه در دوران بيماري اش شنيده بود مي افتد.
وي را « محمد تقي » نام مي نهد، ولي وي در كودكي در حوض آب مي افتد و از دنيا مي رود.
سرانجام پنجمين فرزند را دوباره « محمد تقي » نام مي گذارد.
بدينسان نام آيت الله بهجت مشخص مي گردد.
منبع:صاحبدلان - جلد 1 (پرده نشین)
************************************
آیت الله قوچانی نقل می کنند:
همان موقع که آقای بهجت در نجف مشغول تحصیل و تهذیب نفس هستند عده ای که مطالب عرفانی را قبول نداشتند نامه ای برای پدر آقای بهجت می فرستند و در مورد ایشان بدگویی می کنن و می گویند ممکن است فرزندت از درس و بحث، خارج شود.
پدر بزرگوار ایشان نامه ای برای آقای بهجت می نویسد که من راضی نیستم جز واجبات، عمل دیگری انجام دهی، حتی راضی نیستم نماز شب بخوانی.
آقای بهجت می فرماید: وقتی نامه ی پدرم به دستم رسید، خدمت آقای قاضی (ره) رسیدم و نامه را به ایشان نشان دادم.
ایشان فرمودند: شما مقلد چه کسی هستید؟ گفتم : من مقلد آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی (ره) هستم.
ایشان فرمودند: باید بروی از مرجع تقلیدتان بپرسید.
آقای بهجت می فرماید: من نزد آقا سید ابوالحسن اصفهانی (ره) رفتم و از ایشان کسب تکلیف کردم، ایشان فرمودند: باید حرف پدرت را اطاعت کنی.
از آن موقع به بعد آقای بهجت سکوت می کنند و چیزی نمی گویند.
در سکوت مطلق فرو می روند و حتی برای خرید، از خادم مدرسه تقاضا می کنند تا این کار را برای ایشان انجام دهد؛ چرا که سخن گفتن از واجبات نیست و کار و فعل مباحی می باشد.
ایشان گاهی اوقات اجناس مورد نیاز خود را روی کاغذ می نوشتند و به مغازه دار می دادند.
ایشان خیلی کم در کوچه و خیابان رفت و آمد می کردند و تمام این کارها به خاطر این بود که می خواستند از یک دستور پدرشان اطاعت کنند؛
اما خداوند راه را کوتاه می کند چون برای خدا حرف پدر را اطاعت می کند.
دیگر بزرگان نیز نقل می کنند که آقای بهجت، بهجت نشد مگر این که عبا را سر می کشیدند و به درس می رفتند و بر می گشتند تا مبادا با کسی برخورد کنند و حرف بزنند؛ چون دستور پدرش این بود.
منبع:صاحب دلان جلد 1 (پرده نشین)
************************************
یکی از افرادی که در دفتر آیت الله بهجت بودند نقل کردند:
یک شب صدای گریه ی آقا خیلی بلند شده بود.
خیلی کنجکاو شدیم، ایشان فقط خدا را صدا می زدند.
ما هم مانده بودیم که چه چیزی از خدا می خواهند.
این جریان در همان زمانی بود که تازه ایشان را به عنوان مرجع تقلید معرفی کرده بودند.
حضرت آقا بعد از گریه های طولانی خطاب به حضرت حق عرض می کنند:
نکند این چیزهایی که الان به من رسیده مرا از تو دور کند؟
اگر این چیزها می خواهد سبب دوری من از تو شود، این ها را از من بگیر.
منبع: کتاب صاحبدلان - جلد 1 ( پرده نشین)
************************************
شخصی نقل می کند:
برای درس و بحث به شهر قم آمدم.
یک شب آقای بهجت را در خواب دیدم وتمام شبهات خود را مطرح کردم و ایشان جواب دادند.
آن شخص می گوید :فردای آن روز،جمعه بود،بلندشدم به جلسه آقای بهجت رفتم تا خوابم را نقل کنم.
وقتی به آنجا رسیدم, آقا فرمودند :
جواب سؤال هایت همان هایی بود که در خواب گفتم.تردید نکن.
منبع:صاحب دلان جلد 1 (پرده نشین)
************************************
یکی از شاگردان آقای بهجت نقل می کند:
یک شب، درخانه بودم و بچه ها خوابیده بودند.
دختر کوچکم را نوازش کردم و بوسیدم و خلاصه او را خواباندم.
یکدفعه چشمم به دختر بزرگم افتاد.
نگران شدم و با خود گفتم: نکند او بیدار بوده و دیده است که من دختر کوچکم را بوسیدم و او را نبوسیدم .
فردا که برای درس و بحث خدمت آقای بهجت رسیدیم،ایشان نگاهی به من کردند و فرمودند:
ان شاءالله تساوی بین اولاد را رعایت می کنید؟!
حواستان جمع که هست؟
منبع:صاحب دلان جلد 1 (پرده نشین)
************************************
آقای مصباح می گوید:
آیت الله بهجت از استادشان مرحوم آقای قاضی (ره) نقل می کردند که ایشان می فرمود:
اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند!
و یا فرمودند: به صورت من تف بیندازد.
اول وقت سرّعظیمی است « حافظوا علی الصلوات: در انجام نمازها کوشا باشید. »
خود یک نکته ای است غیر از « أقیموا الصلوة: و نماز را بپا دارید. »
و همچنین که نماز گزار اهتمام داشته باشد و مقید باشد که نماز را اول وقت بخواند فی حدّ نفسه آثار زیادی دارد، هر چند حضور قلب هم نباشد.
منبع: بهجت عارفان در حدیث دیگران
************************************
حاج آقا قدس درباره تواضع و شکسته نفسی آیت الله بهجت می گوید:
روزی با مهمان خودم، مرحوم حجة الاسلام حاج شیخ نصر الله لاهوتی به خدمت آقا رفتیم.
آقای لاهوتی گفتند: آقا! من به مشهد مشرف شده بودم، کسی از شما انتقاد می کرد و من عصبانی شدم.
آقا فرمودند: در روایات آمده است عالمی را که رو به دنیا آورد متهم سازید.
من خیلی ناراحت شدم که خدایا! اگر زندگی این آقا رو به دنیا آوردن است، پس تکلیف ما چیست؟
منبع: بهجت عارفان در حدیث دیگران
************************************
آيت الله صدیقی در مراسم ارتحال آیت الله بهجت نقل کردند که :
مرحوم آقای بهجت در زمان بیماری حضرت امام، خیلی برای شفایشان دعا کردند، ایشان می‌فرمودند:
"در حال تعقیبات نماز صبح بودم که مکاشفه‌ای برایم پیش آمد؛ امام با صورت نورانی و در حال تبسم از جلوی من رد شدند."
منبع :سايت تابناك
************************************
یکی از نزدیکان حضرت آیت‌الله‌العظمی بهجت نقل مي كند :
سال 68 برخی افراد به آقای بهجت گفتند:
آقای خامنه ای برای رهبر شدن جوان است
ایشان فرمودند :
همان یکبار که گفتند علی (عليه السلام) جوان است برای هفت پشتمان کافیست
منبع : گزارش شبکه ایران،
************************************
حجت الاسلام فقیهی اصفهانی از اساتید حوزه علمیه قم مي گويد : یکی از رفقا ما به نام آقای رجالی ، که از قدیم با حضرت آیت الله بهجت و درس ایشان را خیلی شرکت می کرد و خیلی آدم با صفا و سالم و خوبی است، ایشان را برای ما نقل می کرد كه :
چند سال پیش که آیت الله خامنه ای یک هفته ای تشریف آوردند قم ، جمعیت زیادی برای استقبال آمده بودند در خیابان ها.
آیت الله بهجت هم آمدند جزء جمعیت استقبال کنندگان .
حالا یک مرجعی در سن حدود نود سال! ایشان هم آمدند در جمع استقبال کنندگان آیت الله خامنه ای.
ایشان می گفت که یک شخصی به ایشان گفت که حاج آقا شما با این سن و سال آمدید وسط این جمعیت استقبال کنندگان ؟
آیت الله بهجت فرمودند : " اگر مردم می دانستند که استقبال این سید چقدر ثواب دارد هیچ کس در خانه نمی نشست " .
به نقل از سايت فرهنگي مذهبي نگار
************************************
آيت الله صدیقی در مراسم ارتحال آیت الله بهجت نقل کردند که چقدر آقا برای سلامتی آیت الله خامنه ای نذر می کردند و گوسفند نذر می کردند و کارهایی انجام می دادند . بعد چیزی که نقل کردند این که :
شش ماه قبل از فوت آیت الله بهجت ( 27 اردیبهشت 1388) ایشان فرموده بودندكه :"آقا را بگویید بیایند اینجا با ایشان کار دارم" آقا را خواسته بودند و آیت الله خامنه ای آمده بودن این جا قم .
صحبت هایی با هم داشتند از جمله آیت الله بهجت فرموده بودند :خطری به سمت شما دارد می آید و من این خطر را احساس می کنم و من آن چه باید برای شما انجام بدهم ، برای سلامتی شما انجام داده ام ,حالا نذر باشد یا هر چیز دیگر.
و فرموده بودند : " خودتان هم, هر کاری می توانید انجام بدهید " .
البته کاملش را آيت الله صدیقی روی منبر نگفتند .لی بعدها یکی از دفتری های آیت الله بهجت که اطلاع داشتند و کامل تر گفتند
گفتند چند روزی گذشت و باز دوباره حضرت آیت الله بهجت گفتند که : " آیت الله خامنه ای را بگویید یک نفر بفرستند من با ایشان کار دارم" حاج آقا محمدی گلپایگانی را آیت الله خامنه ای فرستادند پیش آیت الله بهجت.
آیت الله بهجت دومرتبه تأکید کردند كه : " من برای سلامتی شما هرکاری می توانستم انجام دادم. خودتان هم یک کاری انجام بدهید " .
برای بار دوم بعد از چند روز این تأکید را آیت الله بهجت داشتند که به واسطه آقای محمدی گلپایگانی به آقا خبرش رسید و خود آیت الله خامنه ای هم هرکاری باید انجام بدهند انجام داده بودند.
منبع :سايت تابناك
************************************
چند روز قبل از جريان فتنه 18 تير88 ، آقازاده مقام معظم رهبري با مرحوم آیت الله بهجت ديداري داشتند.
مرحوم آيت‌الله بروجردي هم در آن جلسه حضور داشتند.
آيت‌الله بهجت به آقازاده رهبر انقلاب فرمودند:
به پدر سلام برسانيد و بگوييد محكم در جاي خودش بنشيند. دشمنان مي‌خواهند پدر شما را از جايگاهش بلند و ضربه‌هاي سنگيني را به نظام وارد كنند.
منبع :سايت تابناك
************************************
حجت الاسلام و المسلمین پناهیان می فرماید:
در دیدار ی که رهبر معظّم انقلاب از منزل آیت الله بهجت داشتند ایشان خواب خود را برای رهبر انقلاب نقل کردند[وفرمودند]:
"خواب دیدم در مجلسی حضرت امام زمان و علمای برجسته حضور داشتند که شما وارد شدید، حضرت بقیة الله برخواستند و شما را به کنار خود دعوت کردند.
شما تواضع کرده و خواستار شدید در پایین مجلس بنشینید حضرت امام زمان با اصرار ، شما را به دست راست خود فرا خواندند و در کنار حضرت نشستید."
نشریه ماه تمام ، شماره چهارم، ص 25 .
************************************
آیت الله احدي مي فرمودند :
یک مرتبه در حال بازگشت از فرودگاه بودم ، یک پیرمرد بزرگوار محاسن سفید معمم روحانی را دیدم کنار جاده ایستاده ، ایشان را سوار اتومبیل کردیم . بعد دیدم انسان بسیار با فضلی است ، این پیرمرد بزرگوار نقل می کرد : خدمت آیت الله بهجت بودم ، آقایی از علمای تبریز آمد و علیه آقای خامنه ای صحبت هایی کرد و یک سری گزارشاتی داد ؛فکر کرد چون آقای بهجت عارف است و ساکت و سیاسی حرف نمی زند ، پس نسبت به آقای خامنه ای بدبین است ...
یک مرتبه آقای بهجت که مشغول ذکر بود از جا بلند شد و فرمود : خودش عُرضه اداره کردن خانواده را ندارد ، حالا علیه این سید بزرگوار که جهان اسلام را دارند اداره می کنند حرف میزند.
در را بست و رفت به اطاق دیگر .
بنده غافلگیر شدم .
و لذا تنها جایی که آقای خامنه ای به خودش تسلیت گفت در مرگ آقای بهجت بود.
(مصاحبه اختصاصی پایگاه صالحات با آیت الله احدی)
************************************
استاد خسروشاهى مى گويد:
"روزى از آيت الله بهجت سؤ ال شد: در هنگام نماز چگونه مى توانيم حضور قلب را در خودمان به وجود بياوريم ؟ " فرمودند:
يكى از عوامل حضور قلب اين است كه در تمام بيست و چهار ساعت بايد حواسّ (باصره ، سامعه و ...) خود را كنترل كنيم ؛ زيرا براى تحصيل حضور قلب بايد مقدماتى را فراهم كرد، بايد در طول روز گوش ، چشم و همچنين ساير اعضا و جوارح خود را كنترل كنيم . و اين يكى از عوامل تحصيل حضور قلب مى باشد."
************************************
حجة الاسلام و المسلمين قدس مى گويد:
روزى به آقا عرض كردم :
يكى از طلاّب خواب ديدند در مكان مقدسى مشغول نماز است ، و وقتى به سجده مى رود همه سنگريزه ها با او تسبيح مى گويند.
آيت الله بهجت فرمودند:
" اگر انسان ، كامل شود اين را در بيدارى مى شنود و مشاهده مى كند"
منبع: بهجت عارفان در حدیث دیگران
************************************
آيت الله بهجت در جايي فرمودند:
"هر بلایی که به ما می رسد، بر اثر دوری از اهل بیت علیهم السلام و روایات مأثوره از ایشان است."
************************************
و نيز در مناسبتي ديگر فرمودند:
"دلیل عقب ماندگی ما آن است که اموال شبهه ناک مصرف می کنیم و مال شبهه ناک ،ایجاد تردید و شبهه می کند "
************************************
پيام تسليت مقام معظم رهبري در پي ارتحال حضرت آيت الله العظمي بهجت
بسم الله الرحمن الرحيم انا لله و انا اليه راجعون
با دريغ و افسوس فراوان خبر يافتيم كه عالم ربانی، فقيه عاليقدر و عارف روشن ضمير حضرت آيت الله آقای حاج شيخ محمدتقی بهجت «قدس الله نفسه الزكيه» دار فانی را وداع گفته و به جوار رحمت حق پيوسته است.
برای اينجانب و همه ی ارادتمندان آن مرد بزرگ، اين مصيبتی سنگين و ضايعه ای جبران ناپذير است: ثلم فی الاسلام ثلمه لا يسدها شيء. آن بزرگوار كه از برجستگان مراجع تقليد معاصر به شمار می رفتند، مربی بزرگ اخلاق و عرفان و سرچشمه فيوضات معنوی بی پايان نيز بودند. دل نورانی و مصفای آن پارسای پرهيزگار، آيينه ی روشن و صيقل يافته ی الهام الهی، و كلام معطر او راهنمای انديشه و عمل رهجويان و سالكان بود.
اينجانب تسليت صميمانه ی خود را به پيشگاه حضرت بقيه الله ارواحنا فداه تقديم می دارم و به حضرات علمای اعلام و مراجع عظام و شاگردان و ارادتمندان و مستفيضان از نَفَس گرم او و بويژه به خاندان مكرّم و آقازادگان ارجمند ايشان تسليت عرض می كنم و برای خود و ديگر داغداران از خداوند متعال درخواست تسلا و برای روح مطهر آن بزرگوار طلب رحمت و مغفرت می كنم.
شکیبا باشید...
