* دكتر ژان فروموزان: ذخاير گليكوژن كبدي و پروتئين خون و ذخيره چربي كه در مرد 30 درصد و در زن 20 درصد است براي يك ماه بدن كافي است؛ بنابراين طبق نتايج موجود پزشكي در يك ماه روزه ، از نظر بهداشتي خللي در بدن انسان به وجود نمي آيد. وي همچنين روش معالجه با روزه را «شست و شوي احشاء» تعبير مي كند و مي گويد: در آغاز روزه‌داري زبان باردار است، عرق بدن زياد است، دهان بو مي گيرد، گاه آب از بيني راه مي افتد و همه اين‌ها علامت شست و شوي كامل بدن است. بعد از سه الي چهار روز بو برطرف مي شود، اسيداوريك ادرار كاسته مي شود و شخص احساس سبكي و نشاط فوق‌العاده مي كند. در اين حال اعضا هم استراحتي دارند.
* دكتر سيد رضا پاك نژاد: طي يك ماه روزه‌داري آدمي داراي جسمي تازه و آزاد شده از قيد و بند سموم خواهد شد.
* دكتر كارل (امريكايي): بر لزوم روزه داري در تمام اديان تأكيد شده است. در روزه ابتدا گرسنگي و گاهي نوعي تحريك عصبي و بعد ضعف احساس مي شود. در عين حال تغييرات مهمي صورت مي گيرد و بالاخره تمام اعضا مواد خاص خود را براي نگهداري و تعادل محيط داخلي و قلب قرباني مي كنند. به اين ترتيب روزه تمام بافت‌هاي بدني را مي شويد و آنها را تازه مي كند.
* دكتر گوئل پا (فرانسوي): چهار پنجم بيماري‌ها از تخمير غذا در روده‌هاست و همه با روزه اصلاح مي شوند.
* دكتر تومانيانس: فايده كم خوردن و پرهيز كردن از غذاها در يك مدت كوتاه آن است كه چون معده در مدت يازده ماه مرتب پر از غذا بوده، طي يك ماه روزه داري مواد زايد آن دفع مي شود. همين طور كبد كه براي هضم غذا مجبور است دائماً صفراي خود را مصرف كند، در اين مدت سي روز، ترشحات صفراوي را صرف حل كردن باقي مانده غذاي جمع آوري شده خواهد كرد. به‌علاوه، دستگاه هاضمه در نتيجه كم خوردن غذا، اندكي فراغت حاصل مي كند و رفع خستگي مي نمايد.
* فيثاغورث طبيب و دانشمند بزرگ يوناني، هنگام مرگ، شاگردانش را به روزه گرفتن توصيه كرد.
* در زمان بقراط ، اطبا بيماران خود را كه به بيماري سخت دچار بودند از غذا خوردن منع مي كردند.
شکیبا باشید...
